X شکننده یک خانواده از شرایط ژنتیکی ارثی، به ویژه سندرم X شکننده است. ژنی که باعث سندرم X شکننده می‌شود می‌تواند بر حاملان ناهنجاری ژنتیکی نیز تأثیر بگذارد.

سندرم X شکننده شایع ترین شکل ارثی ناتوانی ذهنی، رشدی و یادگیری و اوتیسم است. مشکل ژنتیکی که باعث ایجاد سندرم X شکننده می شود در یک ژن واحد در کروموزوم X نهفته است. اگر این ژن به طور کامل جهش یافته باشد، ژن دیگر نمی تواند عملکرد طبیعی خود را انجام دهد و پروتئینی که کدگذاری می کند دیگر تولید نمی شود. فقدان پروتئین X شکننده اثرات مختلفی در سلول‌های مختلف بدن، به ویژه در سلول‌های مغز، سلول‌های عصبی دارد.

نام ژن/پروتئین X شکننده Fragile X Messenger Ribonucleoprotein 1 با نام اختصاری FMR1/FMRP است.

سندرم X شکننده یک بیماری نادر است، فقط در حدود 1:4000 مرد و حدود 1:6000 زن رخ می دهد.

افراد مبتلا به سندرم X شکننده طبیعتی بسیار دوستانه دارند و دلپذیر، دوست داشتنی، مفید و لذت بخش هستند.

با این حال، شرایط ژنتیکی به معنای بار قابل توجهی برای آنها است. تقریباً همه مردان مبتلا و بسیاری از زنان مبتلا به سندرم X شکننده در تمام مراحل زندگی نیاز به کمک دارند.

علائم زیر در مورد سندرم X شکننده بیشتر در مورد مردان و همچنین برای برخی از زنان اعمال می شود. ویژگی های خاص زنان مبتلا به سندرم X شکننده در پایان ذکر شده است. توجه داشته باشید که معمولاً همه علائم ذکر شده واقعاً اعمال نمی شوند:

علائم فیزیکی:

  • نوزادان: مشکلات مکیدن/شیردهی
  • جریان بزاق قوی، اغلب دهان باز است
  • رفلاکس معده
  • تون عضلانی پایین ("هیپوتونی عضلانی")
  • بیش حرکتی مفاصل
  • عفونت گوش در اوایل دوران کودکی
  • مشکلات با احساس تعادل
  • گوش های برجسته بزرگ
  • شروع در سنین نوجوانی: صورت کشیده
  • مردان: بیضه های بزرگ ("ماکروارکیدیسم")، به ویژه پس از بلوغ
  • چین عرضی تک کف دست (STPC)
  • تشنج های صرع (حدود 10-25% در مردان و کمتر از 8% در زنان، که معمولاً در دوران بلوغ متوقف می شود)
  • بندرت: افتادگی دریچه میترال

علائم رشدی

  • دیر یا بدون خزیدن
  • دیر نشستن و راه رفتن
  • تاخیر در رشد مهارت های اجتماعی، نحوه بازی با کودکان دیگر
  • رشد گفتار با تاخیر یا عدم رشد
  • پشتکار گفتاری (تداوم در برقراری ارتباط در مورد محتوای فکری خاص)
  • اکولالیا (تکرار چند بار کلمات یا جملات)
  • بی اختیاری طولانی مدت

علائم رفتاری

  • بیش فعالی
  • تکان دادن دست، بال زدن با بازوها
  • گاز گرفتن دست
  • پیچ کردن غذا
  • اضطراب در محیط های جدید
  • اضطراب در موقعیت های استرس زا
  • اضطراب اجتماعی، کمرویی اجتماعی
  • اجتناب از تماس مستقیم چشمی
  • رفتارهای اوتیستیک
  • جویدن چیزهایی مانند یقه پیراهن
  • گذاشتن همه چیز در دهان
  • صبح زود بیدار شدن
  • از نظر عاطفی ناپایدار (نوسان سریع خلق و خو)
  • عاشق آب بازی کردن
  • عاشق بازی با سوئیچ ها
  • عاشق چرخاندن چیزهایی مانند اسپینرها و غیره هستند.
  • عاشق تماشای چرخش چیزها مانند ماشین لباسشویی هستید
  • موقعیت های خطرناک را پیش بینی نکنید (مثلا هنگام عبور از جاده)
  • عاشق بازی با درب های اتوماتیک
  • بی علاقگی به محیط، عدم کنجکاوی در برخی موقعیت ها

علائم مخصوص زنان مبتلا به سندرم X شکننده

  • اضطراب اجتماعی و کمرویی
  • افسردگی
  • مسائل یادگیری (از جمله نقص در توجه، توالی، توانایی های ریاضی و جهت گیری فضایی)
  • مشکلات هماهنگی حرکتی ظریف (مانند دست خط، خیاطی)
  • مشکلات هماهنگی درشت حرکتی (مانند راه رفتن ناهموار در دویدن، مشکلات در پرتاب و گرفتن توپ، حس عمقی و غیره)
  • مسائل یکپارچگی حسی/ اضافه بار حسی

اعتقاد بر این است که افراد مبتلا به سندرم X شکننده امید به زندگی طبیعی دارند. با این حال، اغلب به دلیل کاهش مهارت‌های ارتباطی، باید آگاه بود که افراد آسیب‌دیده ممکن است به کمک در تشخیص و گزارش مشکلات سلامتی، به ویژه، اما نه محدود به، در بزرگسالی نیاز داشته باشند.

نه. تلاش های مختلفی برای تأثیرگذاری بر اثرات پروتئین از دست رفته انجام شده است، اما تاکنون هیچ پیامد مثبت مهمی پیدا نشده است. با توجه به پیچیدگی تغییرات اساسی در پروتئومیکس ناشی از سندرم X شکننده، بعید است که یک "درمان" دارویی به معنای واقعی آن پیدا شود.

سایر مداخلات تئوری قابل تفکر مانند "ژن قیچی" CRISPR/Cas از دیگر موانع اساسی در کاربرد رنج می برند.

برخی از درمان‌های دارویی برای علائمی که ممکن است فرد تجربه کند در دسترس است (مانند اضطراب، ADHD، مشکلات گوارشی)، هیچ‌کدام بدون عوارض جانبی که باید در نظر گرفته شود، وجود ندارد.

در آینده در fraxi.org یک بخش ویژه در مورد تحقیقات Fragile X اضافه خواهیم کرد.

بسیار مهم است که به محض اینکه تشخیص داده شد، درمان های حمایتی کودک را شروع کنید. در برخی کشورها، برنامه های مداخله زودهنگام برای کودکان با نیازهای ویژه وجود دارد که باید با آنها مشورت کرد. یکی از مهم ترین روش های درمانی گفتار و زبان درمانی است، زیرا به کودک کمک می کند تا با محیط ارتباط برقرار کند. کودکان مبتلا به سندرم X شکننده اغلب جرات شروع صحبت کردن را ندارند، زیرا فکر می کنند نمی توانند این کار را انجام دهند. گفتار درمانگران می توانند به غلبه بر این اضطراب ها کمک کنند. سایر درمان های مهم عبارتند از فیزیوتراپی، به عنوان مثال در رسیدگی به تون عضلانی ضعیف، مشکلات حرکتی و حس عمقی. رفتار درمانی، پرداختن به مسائل یکپارچگی حسی و محرک های طغیان. کاردرمانی؛ و درمان های آموزشی

توصیه می کنیم ابتدا با انجمن ملی خانواده Fragile X مشورت کنید، اگر در کشور شما موجود است. با این حال، ممکن است هنوز چنین سازمانی وجود نداشته باشد، اما سازمانی در کشور دیگری که به همان زبان صحبت می کند، ممکن است ارزش تماس را داشته باشد. گاهی اوقات، سیستم اجتماعی و/یا بهداشتی ممکن است از کودکان دارای معلولیت حمایت کند.

[درج: پیوند به فهرست اعضای FraXI و سایر سازمان‌های خانواده FX] چرا این بیماری ژنتیکی «سندرم X شکننده» نامیده می‌شود؟

ژنی که باعث ایجاد سندرم X شکننده می شود در کروموزوم X قرار دارد. تا زمانی که ژن در سال 1991 شناسایی شد، تشخیص این بیماری فقط در زیر میکروسکوپ امکان پذیر بود، جایی که کروموزوم X به نظر می رسد که شکننده است.

عکس کروموزوم

عکس از پروفسور کریستین جی هریسون، آزمایشگاه پترسون، بیمارستان کریستی، منچستر.

Fragile X در چندین نسل توسعه می یابد. به دلایلی که هنوز ناشناخته هستند، در نهایت ممکن است قسمت کوچکی از ژنی که می‌تواند باعث سندرم X شکننده شود، با یک قطعه خاص که از نسلی به نسل دیگر در داخل ژن رشد می‌کند، جهش پیدا کند. این فرآیند فقط از مادر تا فرزندش می تواند اتفاق بیفتد. هنگامی که گسترش ژن به اندازه معینی رشد کرد، پیش‌جهش ژن در نسل بعدی به یک جهش کامل تبدیل می‌شود و ژن دیگر عمل نمی‌کند و در نتیجه سندرم X شکننده ایجاد می‌شود.

مادران دو کروموزوم X دارند و بنابراین می توانند کروموزوم X را با ژن سالم یا کروموزوم جهش یافته (پیش موتاسیون یا کاملاً جهش یافته) را به فرزندان خود ارسال کنند. اگر ژن قبلاً به طور کامل جهش یافته بود یا به شدت پیش جهش یافته بود، کودک دارای ژن کاملاً جهش یافته و سندرم X شکننده خواهد بود.

پدران به پسران خود یک کروموزوم Y می دهند و بنابراین هرگونه جهش در کروموزوم X آنها تأثیری بر پسران آنها نخواهد داشت. پدران به دختران خود کروموزوم X خود را می دهند و بنابراین اگر ژن مربوطه تحت تأثیر قرار گیرد، پدران آن را به همه دختران خود منتقل می کنند. با این حال، اگر جهش توسط پدران ارسال شود، رشد نمی کند، و بنابراین باعث ایجاد سندرم X شکننده در دختران پدر نمی شود: فقط پیش جهش ارثی است.

مطالعه بیشتر: https://www.cdc.gov/ncbddd/fxs/inherited.html

اول از همه، مهم است که به دنبال کمک باشید. این احتمال وجود دارد که شما با یکی دو مشکل مواجه شوید و هیچ چیز بدی در جستجوی پشتیبانی وجود ندارد. شما تنها نیستید. کارشناسان و سازمان های پشتیبانی (مانند انجمن Fragile X کشور شما) می توانند کمک و پشتیبانی ارائه دهند.

اگر دوستان و اعضای خانواده دارید، سعی کنید آنها را درگیر کنید. وضعیت را برای آنها توضیح دهید، به آنها بگویید که درباره سندرم X شکننده (FXS) و شخصیت فرزندتان چه می دانید. اگر آنها بتوانند مدتی را با فرزند شما بگذرانند (که پس از آن مدتی برای خودتان وقت می گذارد)، می تواند کمک بزرگی باشد!

یافتن کمک حرفه ای از پزشکان ممکن است دشوار باشد، زیرا بسیاری از FXS چیزی نمی دانند. یک متخصص اطفال ممکن است تنها یک کودک را با FXS در تمام دوران حرفه ای خود تجربه کند. احتمال بیشتری وجود دارد که شما یک درمانگر را بیابید که ممکن است قبلاً یک کودک مبتلا به FXS را دیده باشد، زیرا آنها متخصص کودکان با نیازهای ویژه هستند.

اگر به نظر می رسد فرزندتان شروع به صحبت نمی کند، منتظر شروع گفتار درمانی نباشید. و حتی در این صورت، اگر گفتار آنها به سختی قابل درک است یا بیشتر به تأخیر افتاده است، سعی کنید یک درمانگر گفتار و زبان خوب پیدا کنید.

آماده سازی پرسنل قبل از ورود کودک به مهدکودک بسیار مهم است. آنها باید بدانند که کودک چگونه "عملکرد" می کند، از چه چیزی باید اجتناب کرد، چه چیزی باید آماده شود.

چند نکته مهم وجود دارد:

  1. گروه نباید خیلی بزرگ باشد. هر چه سر و صدا، آشفتگی و سردرگمی کمتر باشد، بهتر است.
  2. به طور معمول، یک کارگر پشتیبانی باید در کنار کودک باشد. همیشه لازم نیست که حمایت 1:1 داشته باشید، اما در صورت بروز مشکل باید کسی برای کودک وجود داشته باشد.
  3. داشتن یک فضای آرام، شاید یک اتاق مجزا یا راهرو، جایی که بتوانید به آنجا بروید و در صورت هیجان، کودک را آرام کنید، مهم است.
  4. بسیار مهم است که روز را برای کودک آسیب دیده تنظیم کنید. روال ها مهم هستند.
  5. غذا و نوشیدنی همیشه به طور مستقل توسط کودک درخواست نمی شود، باید مراقب بود که کودک به اندازه کافی بخورد و بنوشد.
  6. به طور کلی، معلم یا کارمند پشتیبانی باید کودک را در همه شرایط زیر نظر داشته باشد، زیرا کودک همیشه از خودش صحبت نمی کند.
  7. کودکان مبتلا به سندرم X شکننده (FXS) نباید درگیر وظایف شوند. آنچه برای یک کودک "عادی" آسان است ممکن است برای یک کودک مبتلا به FXS کار دشواری باشد.
  8. دستورالعمل ها باید شکسته شوند و معلم/کارگر پشتیبانی باید بررسی کند که کودک متوجه شده است. باید از جملات ساده و پرهیز از جملات فرعی استفاده کرد.

در واقع، تمام نکات فوق در مورد پیش دبستانی برای آموزش ابتدایی نیز صادق است. داشتن یک عبارت «درباره من» برای کودک، که توضیح می‌دهد چگونه می‌توان از او در یادگیری به بهترین شکل حمایت کرد، کمک واقعی است. یک متخصص آموزشی یا کاردرمانگر می تواند در این مورد کمک کند.

انتخاب مدرسه اغلب به امکاناتی که یک کشور یا منطقه برای دانش آموزان با نیازهای ویژه ارائه می دهد بستگی دارد. همانطور که کودک رشد می کند، تصمیماتی برای گرفتن وجود دارد که بسیار بر اساس فرد است.

برخی از کودکان (به ویژه دختران) مبتلا به سندرم X شکننده (FXS) می توانند با خوشحالی به تحصیلات متوسطه در یک مدرسه عادی ادامه دهند. برخی حتی به کالج یا دانشگاه می روند یا برای تحصیلات حرفه ای تصمیم می گیرند. اغلب، مردان ممکن است در یک مدرسه معمولی شرکت کنند که بتواند نیازهای آنها را پشتیبانی کند تا بتوانند آموزش را بر اساس امکانات فردی خود دنبال کنند. برای دیگران، یک مدرسه خاص ممکن است انتخاب بهتری باشد.

مهم داشتن فرزندی شاد و مستقر است. امکانات زیادی وجود دارد و مهم است که کشف کنید از انجام چه کاری لذت می برند. برای والدین، مهم است که به دقت آنچه را که در منطقه آنها موجود است بررسی کنند و با معلمان و پرسنل مدرسه صحبت کنند تا بفهمند کودک در کجا بهترین آموزش را خواهد گرفت. اغلب، معلمان هرگز کودکی با X شکننده نداشتند، بنابراین مهم است که برای آنها توضیح دهید که چه چیزی برای حمایت بهینه از کودک لازم است.

مطالعه بیشتر:
> رفتار و FXS

هرگز برای شروع با آماده سازی زود نیست، اما می تواند به راحتی خیلی دیر شود. به محض اینکه آموزش به نقطه پایانی نزدیک شد، باید نگاهی به اطراف انداخت و در مورد احتمالات مختلف تحقیق کرد. بسته به کشوری که در آن زندگی می کنید، برنامه های اجتماعی توسط دولت ارائه خواهد شد. موسسات خیریه که از افراد دارای معلولیت برای یافتن کار حمایت می کنند. بنگاه های اجتماعی برای اشتغال؛ محل اقامت مشترک؛ آموزش زندگی مستقل و مهارت های زندگی. مهم است که بدانید در جایی که زندگی می کنید چه چیزی در دسترس است. انجمن x شکننده کشور شما می تواند در این مورد به شما راهنمایی کند. صحبت با دیگر خانواده های x شکننده نیز مفید است، زیرا می توانید ایده بگیرید و از تجربیات آنها بیاموزید.

[به زودی گنجانده می شود - آخرین به روز رسانی سپتامبر 2024]

ژن ها در هسته سلول قرار دارند. آنها مانند دستور العمل هایی برای تولید پروتئین یا آنزیم هستند. هر بار که پروتئین مورد نیاز است، دستور تهیه آن (= ژن) خوانده می شود و پروتئین در داخل سلول تولید می شود. برخی از دستور العمل "متن" بسیار مهم است، در حالی که برخی دیگر فقط برای اهداف سازمانی وجود دارد. مانند تیتر «چیزکیک» برای دستور پخت چیزکیک، اطلاعات کمی در ژنی وجود دارد که قبل از دستور پخت واقعی وجود دارد.

در مورد ژن FMR1، قسمت کوچکی در داخل آن پیشوند وجود دارد که شامل تعداد معینی تکرار تکرار متن دستور غذا است که با "CGG" نشان داده شده است. در حالت عادی، تعداد تکرارهای سه گانه CGG به طور متوسط حدود 32 است. به دلایلی که هنوز توضیح داده نشده است، ممکن است تعداد تکرارهای CGG از نسلی به نسل دیگر افزایش یابد. متأسفانه، این فرآیند می تواند در نسل بعدی دوباره اتفاق بیفتد، تا زمانی که طول توالی CGG در نهایت مشکل ساز شود (و ژن جهش یافته در نظر گرفته شود). سطوح مختلفی از "مشکل" بودن وجود دارد. سطوح مختلف در بخش پرسش/پاسخ بعدی توضیح داده شده است.

با این حال، در نهایت، می‌تواند آنقدر تکرار CGG وجود داشته باشد که ژن «مشکوک» در نظر گرفته شود و اطلاعات ژن توسط سلول غیرقابل خواندن باشد. آنالوگ دستور پخت کیک: تصور کنید می خوانید از یک پوند مخمر در یک کیک استفاده کنید. بهتر است از آن دستور العمل استفاده نکنید، یا در نهایت با آشفتگی واقعی در آشپزخانه خود مواجه شوید!

مطالعه بیشتر: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6001625/

جهش ژنتیکی شکننده X در مراحل مختلف اتفاق می افتد. هنگامی که ژن شروع به جهش کرد، جهش ممکن است (یا نه) ادامه یابد و از نسلی به نسل دیگر شدیدتر شود (همچنین به قسمت بالا نگاه کنید به «در واقع جهش شکننده X چیست» و «چگونه شکننده X چگونه به ارث می رسد»).

"شدید شدن" به این معنی است که تعداد تکرار سه گانه CGG در ژن از اندازه متوسط آن تقریباً رشد می کند. 30 اول تا حدود 50 («منطقه خاکستری» از 45 تا 54 سه قلو CGG).

در پایان این روند ادامه جهش، اندازه تکرار CGG ممکن است به عددی بیشتر از 200 رسیده باشد، تا هزاران عدد، و ژن خاموش شود. فردی که حامل آن ژن است علائم سندرم X شکننده (FXS) را ایجاد می کند.

اما حتی قبل از اینکه ژن به مرحله جهش کامل (200+ CGG)، یعنی بین 55 تا 200 CGG برسد، ممکن است روی افرادی که این به اصطلاح «پیش‌جهش» X شکننده (یا FMR1) نامیده می‌شود، تأثیر بگذارد. شرایط مختلفی در ارتباط با پیش‌جهش وجود دارد که تحت عنوان «شرایط مرتبط با پیش‌موتاسیون X شکننده» جمع‌آوری شده‌اند (FXPAC، به سؤال بعدی مراجعه کنید).

تقریباً هر 200 امین زن و تقریباً هر 400 مرد در جمعیت عمومی حامل پیش جهش FMR1 هستند.

توجه به این نکته ضروری است که هر چه تعداد تکرارهای CGG یک زن با پیش جهش FMR1 بیشتر باشد، احتمال اینکه فرزندان او با جهش کامل FMR1 به دنیا بیایند و بنابراین علائم FXS را ایجاد کنند بیشتر است. با این حال، اکثر حاملان زن پیش‌جهش FMR1 تعداد تکرارهای CGG کمتری دارند، که باعث می‌شود فرزندانشان FXS کمتری داشته باشند.

FXPAC (شرایط مرتبط با پیش‌جهش شکننده X) اصطلاحی است که اثرات احتمالی پیش‌جهش FMR1 را بر افرادی که حامل ژن x شکننده هستند جمع‌آوری می‌کند. شایع‌ترین شرایطی که بر حامل‌های جهش FMR1 تأثیر می‌گذارد، نارسایی اولیه تخمدان مرتبط با X شکننده است. FXPOI) و سندرم آتاکسی لرزش مرتبط با X شکننده (FXTAS). FXPOI فقط می‌تواند زنان را تحت تأثیر قرار دهد، در حالی که FXTAS در مردان (مسن‌تر) شایع‌تر و شدیدتر است. هر دو شرایط در بخش های بعدی توضیح داده شده است. سایر مسائلی که ممکن است بر اپراتورها تأثیر بگذارد عبارتند از:

- افسردگی
– اضطراب
- میگرن
- کم کاری تیروئید
- درد مزمن
- آپنه خواب

با این حال، اعتقاد بر این است که به طور کلی، ناقلین premutation بیمارتر از افراد در جمعیت عمومی نیستند.

تأثیر دقیق پیش‌جهش FMR1 هنوز تحت بررسی است. برای دریافت دید واضح تری از علائم/شرایطی که ممکن است یک ناقل پیش جهش ایجاد کند، به تحقیقات بیشتری نیاز دارد.

مطالعه بیشتر: https://www.science.org/doi/10.1126/sciadv.aaw7195

سندرم لرزش/آتاکسی مرتبط با X شکننده (FXTAS) یک وضعیت عصبی است که می‌تواند هم در زنان مسن‌تر و هم در مردان مسن‌تر حامل پیش‌جهش FMR1 رخ دهد. شدیدتر و در مردان شایع تر است. به طور معمول، افراد مبتلا پدربزرگ و مادربزرگ یک کودک مبتلا به سندرم X شکننده هستند.

همانطور که از نام آن پیداست، علائم اصلی FXTAS عبارتند از: لرزش قصد (لرزش / دست دادن)، آتاکسی (مشکلات تعادل)، مشکلات شناختی (مشکلات حافظه کوتاه مدت، ناتوانی در برنامه ریزی چیزها)، اضطراب و افسردگی. گاهی اوقات به اشتباه پارکینسون و/یا بیماری آلزایمر تشخیص داده می شود.

از هر 10 مرد بالای 50 سال حدود 4 نفر دچار علائم FXTAS با طیف متغیر و شدت علائم می شوند. فقط هر ششمین زن مبتلا به پیش موتاسیون تحت تأثیر FXTAS قرار می گیرد.

افراد مبتلا به جهش کامل FMR1 (و بنابراین، افراد مبتلا به سندرم X شکننده) تحت تأثیر FXTAS قرار نمی گیرند.

مطالعه بیشتر: https://medlineplus.gov/genetics/condition/fragile-x-associated-tremor-ataxia-syndrome/#description

دختران دو کروموزوم X دارند. در هر یک از سلول های بدن آنها، یکی از X خاموش است و تنها یکی دیگر مسئول تمام عملکردهای سلولی بیولوژیکی آن است. اگر یکی از کروموزوم های X یک زن حامل جهش کامل ژن X شکننده باشد، بستگی به این دارد که کروموزوم تحت تاثیر چند سلول فعال شده باشد. هر چه تعداد سلول های کمتری (به ویژه سلول های مغزی) که کروموزوم X شکننده را فعال کرده باشند، کمتر تحت تاثیر علائم سندرم X شکننده (FXS) قرار خواهند گرفت. متأسفانه، اغلب به این معنی است که اثرات FXS در زنان به راحتی قابل مشاهده و تشخیص در مردان نیست. بنابراین، تشخیص اغلب خیلی دیرتر یا حتی هرگز انجام نمی شود و باعث می شود که زن مبتلا در بسیاری از موقعیت های زندگی دچار سوء تفاهم شود.

موزائیسم در ژنتیک اساساً به این معنی است که می تواند تغییراتی از یک ژن در یک بدن وجود داشته باشد. در سندرم X شکننده (FXS)، دو شکل موزاییک وجود دارد که اصطلاحاً به آنها موزائیسم اندازه و متیلاسیون می گویند.

موزائیسم اندازه به این معنی است که تغییراتی در سطح جهش ژن X شکننده در بین سلول ها وجود دارد (از نظر طول تعداد تکرار CGG). این بدان معناست که در برخی از سلول ها، ژن FMR1 فقط پیش جهش یافته است، در حالی که در برخی دیگر، به طور کامل جهش یافته است.

موزائیسم متیلاسیون به این معنی است که ژن X شکننده در همه سلول‌ها جهش یافته است، اما در برخی سلول‌ها با متیلاسیون قطع می‌شود و در برخی دیگر که ژن متیله نشده است همچنان کار می‌کند.

در هر دو مورد، بسته به تعداد سلول هایی که می توانند پروتئین FMR تولید کنند، ممکن است شدت علائم FXS کاهش یابد.

موزائیسم در شکننده X کاملاً رایج است (با موزائیسم اندازه بیشتر از موزائیسم متیلاسیون رخ می دهد) که منجر به طیف گسترده ای از شدت علائم در بین افراد مبتلا به FXS می شود.

مطالعه بیشتر: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5924764/

پاسخ کوتاه: البته! تقریباً مطمئن است که شما به کمک و حمایت خانواده خود نیاز خواهید داشت. و مهم است که آنها کودک شما را درک کنند و نیازهای ویژه ای داشته باشد.

همچنین، X شکننده یک بیماری خانوادگی است. این بدان معناست که به دلیل الگوی وراثتی، می تواند در شاخه های مختلف شجره خانواده رخ دهد. بنابراین، ممکن است واقعاً مهم باشد که سایر اعضای خانواده بدانند چیزی وجود دارد که ممکن است بر فرزندان آنها تأثیر گذاشته باشد یا برای نسل های آینده و تنظیم خانواده مهم باشد.

برخی از اعضای خانواده، به ویژه پدربزرگ و مادربزرگ (و همچنین برخی از مادران)، ممکن است احساس گناه داشته باشند، به این معنا که آنها مسئول انتقال یک بیماری ژنتیکی به فرزندان خود هستند. با آنها صحبت کنید، به آنها بگویید که مسئولیت انتقال یک بیماری ژنتیکی صفر است. صفر

با گفتن همه اینها، در برخی موارد، افراد تصمیم می‌گیرند که فقط به اعضای منتخب خانواده و تعداد بسیار کمی از دوستانشان بگویند، زیرا احساس می‌کنند در صورت مشخص شدن وضعیت، با فرزندشان بد رفتار خواهد شد. این ممکن است در مورد دختران، جایی که تبعیض و انگ ممکن است رخ دهد، بیشتر مرتبط باشد. گاهی اوقات خانواده ها ترجیح می دهند توضیح دهند که فرزندشان مشکلات یادگیری خفیفی دارد یا در برخی زمینه ها نیاز به حمایت دارد. FraXI علیه تبعیض و انگ کار می کند، به طوری که جهان افراد مبتلا به سندرم X شکننده را بسیار بیشتر می پذیرد.

این یک تصمیم شخصی است - برخی از خانواده‌ها تصمیم می‌گیرند به فرزند مبتلا به ناتوانی ذهنی شدید خود با سندرم X شکننده (FXS) نگویند زیرا متوجه نمی‌شوند و ممکن است آنها را بترساند. با این حال، والدین دیگر احساس می‌کنند که بهتر است فرزندشان بزرگ شود و بدانند که چیزی به نام سندرم X شکننده دارد. که این بخشی از وجود آنهاست.

اینکه آیا و چه زمانی موضوع را به فرزندتان معرفی می کنید به شما بستگی دارد. آنها ممکن است هرگز به طور کامل این شرایط را درک نکنند، اما حداقل دلیلی دارند که چرا وقتی می بینند اطرافیانشان (مثلاً در مدرسه) کارها را راحت تر انجام می دهند، دچار مشکل می شوند. این موضوع را با سایر خانواده هایی که دارای فرزندان مبتلا به FXS هستند در میان بگذارید و از سازمان کشور خود حمایت و راهنمایی بخواهید.

اغلب برای کودک خوب است که وضعیت خود را با همکلاسی های خود یا در یک مجلس مدرسه در میان بگذارد. این می تواند آگاهی را در مورد سندرم X شکننده افزایش دهد، درک درستی از این بیماری ایجاد کند و منجر به ایجاد محیطی دلپذیرتر و فراگیرتر در مدرسه شود. این اشتراک می تواند توسط یکی از اعضای خانواده (والدین یا خواهر و برادر) در صورت لزوم پشتیبانی شود. نکته مهم تجلیل از فردیت هر فرد و ترویج شمول و تایید است.

والدین کودکی که با سندرم X شکننده (FXS) تشخیص داده شده است ممکن است بخواهند فرزند دیگری داشته باشند و از خود بپرسند که آیا فرزند بعدی آنها نیز FXS خواهد داشت. همانطور که FXS یک وضعیت ژنتیکی است که یک احتمال است. احتمال اینکه فرزند بعدی نیز به سندرم X شکننده مبتلا شود حدود 50:50 است. مهم: این احتمال یکسان است چه فرزندان قبلی FXS داشته باشند یا نه.

می توان از مداخلات پزشکی استفاده کرد که با هدف اطمینان از عدم ابتلای کودک آینده به FXS انجام می شود. این یک موضوع از نظر اخلاقی مشکل ساز است. برخی از والدین ممکن است احساس کنند که اجتناب از فرزند دوم مبتلا به FXS نشان می دهد که آنها نیز واقعاً فرزند اول خود را نمی پذیرند. سایر والدین ممکن است ترجیح دهند از ابتلای فرزند آینده به FXS خودداری کنند، همان‌طور که فرزند آسیب دیده خود را دوست دارند. هیچ یک از گزینه های موجودی که خانواده ها در این شرایط دارند بدون مشکل نیستند.

در آنچه در ادامه می آید، باید چند نکته را در نظر داشت و قبل از ادامه خواندن، حتماً آنها را درک کرده و پذیرفته باشید:

  1. Fragile X International برای دوری از افراد مبتلا به سندرم X شکننده، بلکه برای کمک به آنها و خانواده‌هایشان تأسیس نشده است. اما موضوع این بخش البته در زندگی بسیاری از خانواده ها نقش دارد، به همین دلیل است که آن را در اینجا قرار می دهیم.
  2. اطلاعات ارائه شده در اینجا به معنای جایگزینی برای مشاوره مناسب خانواده، از جمله مشاوره ژنتیک و مشاوره با پزشک نیست.
  3. Fragile X International مسئولیتی در قبال پیامدهایی که خواندن اطلاعات زیر ممکن است داشته باشد ندارد.
  4. برخی از اطلاعات ارائه شده در زیر باید با باورهای مذهبی یا اخلاقی افراد متعادل شود.

اگر خانواده ها دارای فرزند مبتلا به FXS هستند، گزینه های مختلفی برای تنظیم خانواده وجود دارد:

  1. تصمیم بگیرید که فرزند دیگری نداشته باشید.
  2. بدون هیچ مداخله/آزمایشی تصمیم به داشتن فرزند دیگری بگیرید.
  3. آزمایشات قبل از تولد FXS را انجام دهید.
  4. تشخیص قبل از لانه گزینی (PGD) را انجام دهید.

گزینه 1: اگر کودک مبتلا به FXS اولین فرزند نباشد و یک خواهر یا برادر بدون FXS داشته باشد، ممکن است یک گزینه "معقول" باشد. اگر فرزند اول باشد، تمایل والدین به داشتن فرزند دیگری بدون FXS ممکن است قوی باشد. همچنین، همه خواهر و برادرها از یکدیگر سود می برند. کودکان مبتلا به FXS ممکن است به خصوص از داشتن خواهر یا برادر سود ببرند. بسیاری از خانواده ها گزارش می دهند که فرزند آنها بدون FXS از قرار گرفتن در موقعیت خاص داشتن یک خواهر یا برادر معلول بهره مند شده است. با این حال، ممکن است بار قابل توجهی را بر برادر یا خواهر بدون FXS وارد کند. همچنین، برخی از خانواده‌های دارای دو فرزند مبتلا به FXS متوجه وابستگی مشترک و رابطه ویژه‌ای که با یکدیگر دارند، از یکدیگر در شرایط مشترک حمایت می‌کنند.

گزینه 2: برخی خانواده ها این را نامناسب می دانند، زیرا فرزندشان با FXS در حال حاضر به توجه زیادی نیاز دارد که ظرفیت کافی برای مراقبت از کودک دیگری که ممکن است FXS داشته باشد را ندارد. با این حال، در موارد دیگر، والدین احساس می‌کنند که ظرفیت کافی را دارند که لازم نمی‌دانند گزینه‌های 3 یا 4 را در نظر بگیرند. یا به دلایل اخلاقی یا اخلاقی مایل به داشتن فرزند بدون توجه به اینکه آیا کودک ممکن است FXS داشته باشد یا خیر.

برای هر دو گزینه 3 و 4، مهم است که به یاد داشته باشید که این موارد فقط می توانند از تولد کودک با FXS جلوگیری کنند. اما هزاران بیماری دیگر وجود دارد که می تواند انسان را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین، شما نمی توانید تضمین کنید که حتی اگر اقداماتی برای جلوگیری از تولد کودک مبتلا به FXS انجام شود، کودک "سالم" خواهد بود. ممکن است این فکر تا حدودی ترسناک باشد، اما مهم است که به خاطر داشته باشید.

گزینه 3: آزمایش قبل از تولد به این معنی است که یک سوزن در رحم مادر باردار قرار داده می شود تا نمونه ای از مایع آمنیوتیک به دست آید و سپس می توان آزمایش کرد که آیا جنین FXS دارد یا خیر. این فرآیند که آمنیوسنتز نامیده می شود، بی ضرر نیست، زیرا ممکن است به جنین آسیب برساند یا حتی از بین ببرد. تاکنون هیچ آزمایش غیر تهاجمی برای FXS مانند آزمایش نمونه خون برای سندرم داون وجود ندارد. مشکل سازترین بخش تصمیم گیری در مورد اینکه در صورت مثبت بودن آزمایش FXS چه باید کرد (به این معنی که کودک به احتمال زیاد (اما نه 100%) با سندرم X شکننده متولد می شود). والدین باید بدانند که در آن مرحله، تنها راه جلوگیری از داشتن فرزند FXS سقط جنین است.

برخی ممکن است تصمیم بگیرند که آزمایش قبل از تولد را انجام دهند تا بهترین آمادگی را برای استقبال از نوزاد FXS خود داشته باشند، که دلیلی برای بررسی آزمایش است، حتی اگر آمادگی سقط جنین را نداشته باشید. بحث در مورد این وب سایت خارج از محدوده این وب سایت است. تمام جنبه های آزمایش قبل از تولد و سقط جنین. بلکه نیاز به مشاوره ژنتیکی، پزشکی و روانشناسی خوب دارد.

گزینه 4: تشخیص قبل از لانه گزینی (PGD) به این معنی است که پس از لقاح با کمک پزشکی در یک لوله آزمایش، یک سلول از جنین در مراحل اولیه از آن جدا شده و برای FXS مورد آزمایش قرار می گیرد. اگر آزمایش نشان دهد که جنین کروموزوم X شکننده را به ارث نبرده است، جنین می تواند در رحم کاشته شود و ممکن است به یک کودک بدون سندرم X شکننده تبدیل شود. اگر آزمایش نشان دهد که جنین FXS دارد، جنین دیگری آزمایش خواهد شد. با این حال، این فرآیند پیچیده است و می تواند بارهای جسمی و روانی را به همراه داشته باشد. در بسیاری از موارد، کاشت جنین به این معنا ناموفق است که منجر به بارداری نمی شود. همچنین، تشخیص قبل از لانه گزینی گران است و معمولاً توسط هیچ بیمه درمانی پرداخت نمی شود، اگرچه گاهی اوقات توسط سیستم های بهداشت ملی پوشش داده می شود.

هر دو گزینه 3 و 4 در بسیاری از کشورها به دلایل فرهنگی، اخلاقی، مذهبی یا مربوط به سیستم بهداشتی یا ترکیبی از آنها در دسترس نیستند. همانطور که در بالا ذکر شد، تنظیم خانواده نمی تواند به طور کامل در این خلاصه کوتاه پوشش داده شود و نیاز به مشاوره مناسب خانوادگی، ژنتیکی و پزشکی دارد.

در حالت ایده‌آل، محققانی که می‌خواهند درباره Fragile X تحقیق کنند، با انجمن ملی Fragile X تماس می‌گیرند. سپس انجمن شما بررسی‌هایی را انجام می‌دهد تا ببیند آیا الزامات ایمنی و اخلاقی برآورده شده است یا خیر. به شرطی که همه چیز مرتب باشد، آنها اطلاعات را به اعضای انجمن منتقل می کنند. اگر موسسات تحقیقاتی مستقیماً با شما تماس می گیرند، باید مطمئن شوید که همه چیز خوب است. البته، در بسیاری از کشورها، هر پروژه تحقیقاتی شامل بیماران/افراد آسیب‌پذیر باید از طریق یک فرآیند بررسی اخلاقی، به عنوان مثال با درخواست در کمیته اخلاقی دانشگاه، طی شود تا تأیید شود که اصول اخلاقی خوب رعایت شده است. با این حال، اغلب بازه زمانی این فرآیند بسیار کوتاه است و کارشناسان در این زمینه به سختی در فرآیند تصمیم گیری کمیته های اخلاقی شرکت خواهند داشت. انجمن کشور شما می تواند هنگام بررسی فرصت های تحقیقاتی از کمیته تحقیقات FraXI مشاوره بگیرد.

به خصوص در کارآزمایی‌های بالینی که شامل کاندیداهای داروهای جدید می‌شود، خانواده‌ها باید به‌ویژه مراقب باشند، زیرا خطرات متعددی در آن وجود دارد. سؤالاتی مانند «آیا واقعاً متوجه شده ام که چه چیزی به فرزندم داده می شود؟»، «آیا واقعاً از عوارض جانبی احتمالی آن اطلاع دارم؟»، «آیا واقعا فکر می کنم فرزندم مایل به شرکت در آزمایش است؟» از اهمیت بالایی برخوردارند و صادقانه باید مورد توجه و پاسخ قرار گیرند. به ویژه، پاسخ به سوال آخر بسیار آسان نیست، زیرا اکثر افراد مبتلا به X Fragile نمی‌توانند به تنهایی برای شرکت در یک آزمایش پزشکی رضایت دهند.

لطفاً با پزشک اطفال یا پزشک عمومی خود یا هر متخصص پزشکی که مسئول است و داروی مورد نظر را تجویز می کند مشورت کنید. مطمئن شوید که او و به ویژه شما خودتان کاملاً متوجه شده اید که چه نوع عوارض جانبی ممکن است رخ دهد. به علاوه، باید در نظر داشت که افراد مبتلا به X Fragile ممکن است نتوانند مشکلات پزشکی را به درستی گزارش کنند. بنابراین مدت زمانی که طول می‌کشد تا افراد مراقب متوجه شوند که مشکلی با یک دارو رخ داده است، می‌تواند بیشتر از حد معمول باشد و ممکن است تا آن زمان شدیدتر شده باشد. در همه موارد، هنگام در نظر گرفتن مداخله دارویی برای یک فرد مبتلا به X شکننده، متخصصان پزشکی باید درگیر باشند و باید نظارت مداوم وجود داشته باشد.

سندرم X شکننده در چندین سیستم کدگذاری پزشکی، از جمله ICD-10/11 و ORPHA-Code، کدگذاری شده است. کدهای خاص برای سندرم X شکننده عبارتند از:

ICD-10: Q99.2
ICD-11: LD55
ORPHA-کد: 908

بیماری ها/شرایط کدگذاری می شوند، یعنی یک عدد (کد) می گیرند تا به راحتی در سیستم سلامت یک کشور شناسایی شوند. به طور معمول، یک متخصص اطفال که تشخیص ژنتیکی را از یک آزمایشگاه دریافت می‌کند، یا متخصص ژنتیک بیمارستانی که مراحل تشخیص را انجام داده است، نه تنها نام بیماری را می‌نویسد (مثلاً «سندرم X شکننده»)، بلکه کد شناسایی را نیز می‌نویسد. که معمولا Q99.2 برای سندرم X شکننده است. در آینده، به دلیل گسترش و تغییرات کدگذاری، ممکن است این تغییر کند، به عنوان مثال به کد جدیدتر ICD-11، که منجر به LD55 برای سندرم X شکننده خواهد شد. البته، ممکن است یک فرد بیش از یک شرط داشته باشد، بنابراین سوابق ورودی های اضافی دریافت می کنند. به عنوان مثال، ممکن است مناسب باشد که یک فرد مبتلا به سندرم X شکننده که علائم معمول اوتیسم را نیز نشان می‌دهد، تشخیص دیگری را ثبت کند که در کد ICD-10 می‌تواند F84.1 برای اوتیسم غیر معمول باشد.

ثبت کلیه شرایط/بیماری ها با کد مناسب در پرونده سلامت افراد بسیار مهم است، زیرا ممکن است بر امکان تجویز درمان ها و بازپرداخت هزینه های آنها تأثیر بگذارد.

اعتقاد بر این است که جهش کامل X شکننده در حدود 1 نوزاد از هر 4000 نوزاد ظاهر می شود. سندروم X شکننده در مردان تقریباً به اندازه جهش کامل رخ می دهد، یعنی 1 در 4000. سندرم X شکننده در زنان تا حدودی کمتر، حدود 1 در 6000 اتفاق می افتد.

پیش جهش شکننده X در حدود 1 در 200 زن و 1 در 400 مرد در جمعیت عمومی رخ می دهد.

میانگین تعداد تکرارهای cgg در یک حامل premutation حدود 70 است.

احتمال گسترش پیش جهش به یک جهش کامل در نسل بعدی به شدت به طول زنجیره cgg بستگی دارد. میانگین احتمال حدود 1/3 است. با این حال، احتمال آن در محدوده تکرار cgg بالاتر و در صورت طول‌های تکرار کمتر cgg کمتر است. به عنوان مثال، اگر مادر 100 یا بیشتر تکرار cgg داشته باشد، احتمال اینکه کودک جهش کامل داشته باشد تقریبا 100% است، مشروط بر اینکه کروموزوم X آسیب دیده را از مادر به ارث ببرد.

[تمدید می شود.]

مطالعه بیشتر:

https://onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.1002/ajmg.a.38692https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fgene.2018.00606/full

این وب سایت به طور خودکار با استفاده از هوش مصنوعی ترجمه می شود. اگر اشتباهی در ترجمه مشاهده کردید، لطفا با ما تماس بگیرید.