Aunnika D Short, Huilin Chen, Victoria Hulks ve Gaia Scerif tarafından hazırlanan raporun tamamını okuyun Burada. 

Nörodiverjan çocuklarda motor becerilerin gelişimine yönelik erken müdahalelerin, çocuklar büyüdükçe onlara büyük fayda sağladığı kanıtlanmıştır. Motor beceriler, çocukların dış dünya ile etkileşime girmesi ve etkileşim kurması için kritik öneme sahiptir. Erken çocukluk dönemindeki gelişim alanları arasında ayrılmaz bir bağlantı vardır. Farmakolojik olmayan motor müdahaleler, yürütme işlevi, akademik başarı ve dil gelişimi gibi alanlarda olumlu sonuçlar ortaya koyarken, bazı farmasötik müdahalelerle ilişkili riskleri de potansiyel olarak azaltmaktadır. Özünde, motor müdahaleler, nöroderjik çocukların toplumsal entegrasyon ve kapsayıcılık konusunda desteklenmesinde önemli bir ilk adımdır. 

Motor müdahalelerde yer alan becerilerin aktarılabilirliğini ve etkililiğini araştıran bu sistematik derlemede iki temel soru sorulmuştur: etkili müdahaleler ile etkisiz müdahalelerin ortak özellikleri nelerdir ve müdahalelerde hangi beceriler hedeflenmektedir? 

Sonuçlar, uygun fiyatlı, etkili ve minimum ekipman gerektiren müdahaleler için klinik olmayan ortamlara aktarılabilirlik düzeyi olduğunu göstermektedir. Araştırmacılar, engelli bir çocuğu desteklemenin titiz bir programlama ve büyük bir zaman taahhüdü gerektirdiği gerçeğine karşı duyarlıydı. Müdahalelerin, kendi zaman çizelgelerinde çalışmak da dahil olmak üzere, aileleri çocukları için kendi benzersiz hedefleri üzerinde çalışma konusunda güçlendirmesinin önemli olduğu sonucuna varmışlardır. Zaman bağlılığıyla ilgili olarak, müdahalelerin haftada iki kez uygulandığında en etkili olduğu, çok sık veya seyrek uygulandığında ise daha az etkili olduğu görülmüştür. 

Müdahaleler sırasında ebeveynlerin varlığının etkisi konusunda ilginç gözlemler olmuştur. Bazı çocuklar ebeveynleri yanlarında olduğunda gelişme gösterirken, diğer çalışmalarda motor becerilerde değişiklik ya da azalma görülmemiştir; bu durum potansiyel olarak dikkat dağınıklığından ya da yeni beceriler yerine tanıdık motor becerileri kullanma eğiliminden kaynaklanmaktadır. Müdahaleler büyük ölçüde ince motor becerilerden ziyade kaba motor becerileri hedeflemiştir. Diğerlerine kıyasla kaba motor becerilere odaklanılması, kaba motor becerilerin ince motor kilometre taşlarına ulaşmanın temeli olduğu düşünüldüğünde haklıdır. 

Sistematik inceleme, araştırmacıları çevreye aşinalığın neden bazı çocuklar için faydalı olabilirken diğerleri için önceden belirlenmiş davranışları teşvik ettiğini anlamaya teşvik etmektedir. Ayrıca uygulayıcıları, para ve zamandan tasarruf etmek için ailelere ev temelli müdahalelere başlamaları için kaynak sağlamaya çağırmaktadır. İnceleme ayrıca çeşitli nüfus gruplarını, yaş aralıklarını, müdahale yöntemlerini ve teşhisleri hedefleyen daha dar kapsamlı araştırmaları da desteklemektedir.