این مقاله وبلاگ، یافته‌های یک مقاله تحقیقاتی را که مهارت‌های ذهنی‌سازی کودکانی که با سندرم کورنلیا دی لانگه و سندرم X شکننده زندگی می‌کنند را مستند می‌کند، خلاصه می‌کند. می‌توانید مقاله کامل نوشته کاترین الیس، جوانا ماس، مالوینا دزیویز، بث جونز، کریستینا دانایی گریوا، سوفی پندرید، رویسین سی پری و سارا جی وایت را مطالعه کنید. اینجابرای اطلاعات بیشتر در مورد سندرم کورنلیا دی لانگ، کلیک کنید اینجا. 

کودکانی که با FXS زندگی می‌کنند اغلب سطح بالایی از ویژگی‌های اوتیسم را نشان می‌دهند که در هر فرد متفاوت ظاهر می‌شود. «ذهنی‌سازی» یا توانایی ما در درک افکار خود و دیگران، ممکن است توضیح دهد که چرا این تفاوت‌ها رخ می‌دهد. وظایف مرسوم برای ارزیابی مهارت‌های ذهنی‌سازی، مانند تکالیف سنتی باور کاذب صریح، نیازهای افراد دارای معلولیت ذهنی را برآورده نمی‌کنند. 

یک مطالعه جدید توانست مهارت‌های ذهنی‌سازی کودکان مبتلا به FXS را با استفاده از مجموعه‌ای از وظایف که به این نیازها حساس‌تر هستند، ارزیابی کند. با نمونه‌ای از ۳۴ کودک نوروتیپیک، ۲۲ کودک مبتلا به اوتیسم، ۹ کودک مبتلا به سندرم کورنلیا د لانگه و ۹ کودک مبتلا به FXS، این مطالعه نشان داد که کودکان مبتلا به اوتیسم وظایف ضمنی و صریح را در مقایسه با کودکان نوروتیپیک چالش‌برانگیزتر می‌دانند. حجم نمونه‌ای که با سندرم کورنلیا د لانگه و FXS زندگی می‌کنند، فقط با وظایف صریح مشکل داشتند و نقاط قوت خاصی را در ذهنی‌سازی در وظیفه ضمنی نشان دادند. نویسندگان معتقدند که توانایی ذهنی‌سازی کودکان مبتلا به FXS می‌تواند در وظایف صریح سنتی "پنهان" شود، زیرا آنها به استدلال صریح در مورد حالات ذهنی دیگران مربوط می‌شوند و مکانیسم‌های زبانی را به کار می‌گیرند، در حالی که وظایف ذهنی‌سازی ضمنی وارد پردازش خودکار، ناخودآگاه و سریع حالات ذهنی دیگران می‌شوند که نیازی به استدلال کلامی ندارد. 

این مقاله خواستار تحقیقات بیشتر در موارد زیر است: 

1. مطالعات باید با نمونه بزرگتری از کودکان مبتلا به FXS انجام شود تا مشخص شود که آیا عملکرد در وظایف ذهنی‌سازی ضمنی قادر به تمایز بین افراد مبتلا به اوتیسم و بدون آن است یا خیر.
2. برای مطالعه روابط بین ذهنیت‌سازی ضمنی و نیمرخ‌های عصبی-شناختی مرتبط با اضطراب اجتماعی، باید کارهای بیشتری انجام شود.